Strona:Rabindranath Tagore-Sadhana.djvu/65

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.



Pytać, dlaczego istnieje zło, znaczy pytać, dlaczego istnieje niedoskonałość, albo, innemi słowy, wogóle świat stworzony. Winniśmy przyjąć, że nie mogło być inaczej; że świat stworzony musi być niedoskonałym, ustopniowanym, i że daremnie pytać: dlaczego i my tacy?
Ale istotne pytanie, które sobie postawić należy, brzmi: czy ta niedoskonałość jest ostateczną prawdą, czy zło jest czemś bezwzględnem i nieodwołalnem? Rzeka ma swe szranki, ma brzegi, ale czy rzeka to tylko brzegi? inaczej: czy brzegi, to wszystko, co się da orzec o rzece? Czyż same te zapory nie nadają wodom rzeki ruchu naprzód? Łódź jest związana liną holowniczą, ale czy to skrępowanie jest jej wykładnikiem? Czyli jej ono równocześnie naprzód nie pociąga?
Bieg świata ma swe szranki, inaczej świat nie mógłby istnieć, ale cel jego nie uwydatnia