cefirze i wydał osobną odbitkę. W księdze na cześć Harkawjego wydał swą rozprawę o Kajruanie, a nadto opracował razem z Dawidem Maggidem bibljografję prac Harkawjego (Bibliographie der Schriften und Aufsätze A Harkavy, s. Petersburg 1909). Widzimy też artykuły naukowe Poznańskiego w Hagoren, w „Monatschrift“, w „Revue“ w „Jewish Quarterly Review“ a ostatnio w Hatkufa, (gdzie pisze nekrologi zmarłych uczonych,) w Hacefirze, gdzie referuje dzieła naukowe, w „Naszym Kurjerze“, gdzie od czasu do czasu umieszcza jakąś recenzję,[1] lub wzmiankę pośmiertną jakiemuś uczonemu, w Hacofe meerec Hagar,[2] w Haolam i t. d.
A niezależnie od tych artykułów i krytyk, umieszczonych w czasopismach, opracował Poznański mnóstwo artykułów dla czterech encyklopedji, które wyszły w ostatnich latach i to dla jednej ogólnej i dla trzech żydowskich w trzech językach: (angielskim, hebrajskim i rosyjskim).
Zestawiając te dwa działy podług własnych zapisek Poznańskiego otrzymujemy następujące cyfry:
I. Artykuły w czasopismach:
a) niemieckich | 116 | numerów |
b) polskich | 31 | |
c) francuskich | 52 | |
d) angielskich | 37 | |
e) włoskich | 13 | |
f) węgierskich | 11 | |
g) hebrajskich | 150 | |
h) żydowskich | 5 | |
razem | 415 |
II. Artykuły w encyklopedjach:
a) Wielka ilustrowana | 217 | artykułów |
b) Jewish Encyclopedia | 11 | |
c) Jewrejskaja Enciklopedja | 58 | |
d) Ocar Israel (hebr) | 23 | |
razem | 309 |
III. W rocznikach i księgach jubileuszowych:
a) hebrajskich | 13 |