Strona:Rabin Dr. Samuel Abraham Poznański.pdf/40

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

cefirze i wydał osobną odbitkę. W księdze na cześć Harkawjego wydał swą rozprawę o Kajruanie, a nadto opracował razem z Dawidem Maggidem bibljografję prac Harkawjego (Bibliographie der Schriften und Aufsätze A Harkavy, s. Petersburg 1909). Widzimy też artykuły naukowe Poznańskiego w Hagoren, w „Monatschrift“, w „Revue“ w „Jewish Quarterly Review“ a ostatnio w Hatkufa, (gdzie pisze nekrologi zmarłych uczonych,) w Hacefirze, gdzie referuje dzieła naukowe, w „Naszym Kurjerze“, gdzie od czasu do czasu umieszcza jakąś recenzję,[1] lub wzmiankę pośmiertną jakiemuś uczonemu, w Hacofe meerec Hagar,[2] w Haolam i t. d.
A niezależnie od tych artykułów i krytyk, umieszczonych w czasopismach, opracował Poznański mnóstwo artykułów dla czterech encyklopedji, które wyszły w ostatnich latach i to dla jednej ogólnej i dla trzech żydowskich w trzech językach: (angielskim, hebrajskim i rosyjskim).
Zestawiając te dwa działy podług własnych zapisek Poznańskiego otrzymujemy następujące cyfry:
I. Artykuły w czasopismach:

a) niemieckich 116 numerów
b) polskich 31
c) francuskich 52
d) angielskich 37
e) włoskich 13
f) węgierskich 11
g) hebrajskich 150
h) żydowskich 5
razem 415

II. Artykuły w encyklopedjach:

a) Wielka ilustrowana 217 artykułów
b) Jewish Encyclopedia 11
c) Jewrejskaja Enciklopedja 58
d) Ocar Israel (hebr) 23
razem 309

III. W rocznikach i księgach jubileuszowych:

a) hebrajskich 13
  1. Lilientalowa: Święta żydowskie, tom III, Kraków 1919. (4 maja 1920).
  2. Sfarim chadaszim meerec Hagar, tamże omówiona księga jubileuszowa na cześć prof. Blocha. Budapeszt 1905, oraz Guttmana: Klucz do Talmudu. tom I. Wajtzen 1906-7.