Strona:Przygody Tomka Sawyera tłum. Tarnowski.djvu/91

kiem, prócz całusa. Nie bój się, to nic takiego. Becky, proszę cię!
 I szarpał jej fartuszek i ręce.
 Powoli uległa i opuściła ręce. Twarzyczka jej, zaczerwieniona od szamotania się, ukazała się z poza fartuszka i poddała się. Tomek pocałował czerwone usta i powiedział:
 — Już po wszystkiem, Becky, i od tej chwili, pamiętaj, nie wolno ci kochać nikogo, tylko mnie i nie wolno ci wyjść za nikogo innego zamąż, tylko za mnie, nigdy, przenigdy! Czy mi to przyrzekasz?
 — Nie, nigdy nie będę nikogo kochała, Tom ku, tylko ciebie i nie wyjdę za nikogo, tylko za ciebie, a ty z nikim się nie ożenisz, tylko ze mną.
 — Naturalnie, ma się rozumieć! To do tego należy. I zawsze idąc do szkoły albo wracając do domu, musisz iść ze mną, gdy nikt nie będzie widział, i w towarzystwie ty musisz się bawić ze mną, a ja z tobą, bo tak trzeba robić, gdy się jest zaręczonym.
 — To cudownie. Nigdy o tem przedtem nie słyszałam.
 — To okropnie zabawne,.. Gdy ja i Amy Lawrence...
 Wielkie jej oczy powiedziały mu, że pelnął głupstwo. Urwał zmieszany.
 — Ach, Tomku! Więc ja nie jestem pierwszą, z którą się zaręczyłeś? Dziewczynka zaczęła płakać. Tomek uspokajał ją: