Strona:Przygody Alinki w Krainie Cudów.djvu/37

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

stojącą w pobliżu na konsolce. Co prawda nie było na niej napisu: «Wypij mnie», lecz Alinka jakkolwiek z pewną obawą, lecz wiedziona ciekawością otworzyła flaszeczkę i przytknęła ją do ust.

— Z pewnością nastąpi coś zajmującego — rzekła do siebie — tak, jak to bywa dotychczas, ilekroć zjem, lub wypiję cośkolwiek. Sądzę, że znowu urosnę. Prawdę powiedziawszy znużyła mnie już ta moja drobna postać.
Stało się, jak przewidywała, i to o wiele prędzej, niż się można było spodziewać. Nie