Ponieważ tłok posuwa się daléj od B do C, para więc tak się rozszerza, że z przestrzeni 2 do przestrzeni 3 przechodzi. Że zaś ciśnienie pary zmniejsza się prawie w tym samym stosunku, w jakim rozszerzanie rośnie, zatém ciśnienie pary w C będzie bardzo blizko ⅔ pełnego ciśnienia, a zatém 3505 kilogramów. Tym samym sposobem znajdziemy:
(2⁄4)
Ciśnienie
w
D = ½ × 5258 = 2629
kilogr.
(⅖)
„
„
E = ⅖ × 5258 = 2103
„
(2⁄6)
„
„
F = ⅓ × 5258 = 1752
„
Odcinając powyższe ciśnienia na odpowiednich liniach i prowadząc przez te punkta krzywą, otrzymamy figurę BBʼFʼF. ograniczoną z jednéj strony krzywą BʼF, któréj powierzchnia wyobraża pracę wykonaną przez parę w drodze od B do F. Pracę tę bardzo łatwo można obrachować, jeżeli 4 części rzeczonéj powierzchni, uważać będziemy jako trapezy. Biorąc po szczególe każdą powierzchnię trapezu i dodawszy je do siebie, otrzymamy powierzchnię figury BBʼFʼF = h/22 (Cm + Dn + Eo) + BBʼ+ FFʼ = h BBʼ + FFʼ/2 + Cm + Dn + Eo gdzie h = BC = CD = DE = EF = ⅙ AF = ⅙ × 0,9m = 0,m15; podstawiając w powyższe wyrażenie wartości liczebne, otrzymamy: