Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/464

– 418 –

wraz ze swoim daszkiem HH′. i do niego są przyśrubowane. Pod dachem budki umocowane są, dwie sprężyny II′, cisnące w ten sposób na ramiona młotków CC′, że w stanie spoczynku, młotki DD′ od dzwonków nieco odstają. Ramiona CC′ złączone są z ramionami BB′ przy punktach obrotu KK′; z temi drugiemi ramionami, komunikują druty pociągowe LL′. Po zluzowaniu przyrządu dzwoniącego PD, takowy pociągnie natychmiast drążki LL′ które znów ze swojéj strony pociągają ramiona BB′ za pomocą drutów LL′. W skutek takich ruchów, młotki DD′ oddalają się od sprężyn II′, a mocą swojéj ciężkości napo wrót na sprężyny opadają; kiedy druty LL′ działać przestaną, sprężyny te jako elastyczne, do tego stopnia wyginają się ku wewnątrz, że młotki DD′ uderzać mogą w swoje dzwonki EE′. A zatém dróżnik nic więcéj nie potrzebuje czynić, jak we właściwym czasie ciężar nawinąć i od czasu do czasu, panewki i zęby kółek nasmarować tłustością.
 Prąd elektro-magnetyczny potrzebny do przyciągnięcia kotwicy, przyrządza się w sposób rozmaity. Już to używa się w tym celu osobnych dużych bateryj, to znowu używa się tylko bateryj obu stacyj, znoszących się z sobą; już to posiadają przyrządy dzwonkowe oddzielną komunikacyę drutową, to znowu połączone są z drutami aparatów telegraficznych. W tym ostatnim razie, prądy mówiące, czyli wytłaczające punkta i linijki, kursują ciągle po elektro-magnesach przyrządu dzwonkowego, nie podnosząc wszakże kotwic, gdyż potrzebnéj do tego siły nie mają. Jeżeli wypadnie zadzwonić, to przez naciśnienie guzika, wprowadza się do działania nowa silna baterya, tak zwana baterya dzwoniąca, a wzmocniwszy prąd takim sposobem, dopiéro się przyrząd dzwoniący luzuje i w czynność wprowadza.