więc chyżości 87,9–28=59,9 metrów na sekundę, stanowi przyczynę działania smoczka Giffarda, to jest: ponieważ chyżość skondensowanéj wody, jest większą od chyżości wody wypływającéj z kotła, zatém woda skondensowana, przezwyciężywszy opór wody kotła, płynąć będzie daléj z ową różnicą chyżości do kotła. Co zresztą łatwe jest do pojęcia.
W naszym rachunku pomijamy tarcie pary, wody, wysokość ssania wody i inne opory bierne, wszelako widzimy tutaj, iż aparat o tyle będzie skuteczniejszy, im temperatura wody w tendrze będzie niższą i im mniejsze będzie ciśnienie wody kotłowéj.
pompy zasilające?
Każda lokomotywa ma po jednéj pompie z każdéj swojéj strony; ich rury zasilające wprowadzone są do kotła od strony dymnicy, gdzie pogrążone są w przestrzeni wodnéj. Kurek probierczy pompy tłoczącéj, jako téż kranik wtryskowy smoczka Giffardʼa, winny być tak umieszczone, aby mogły być dostępnymi dla maszynisty.
Pompy, każdą z osobna biorąc, powinny być tak wielkiemi, aby były w możności dostarczać dostateczną ilość wody do kotła; dla tego zawsze tylko jedna pompa znajduje się w ruchu, a druga bywa pomocniczą, na przypadek zepsucia się pierwszéj.
Oprócz dwóch pomp powyższych, znajduje się jeszcze trzecia pompa parowa (Petit cheval), stanowiąca niejako osobną maszynkę parową, służącą do zasilania kotła parowego wtedy, gdy lokomotywa znajduje się w spoczynku. Przy smoczku Giffard’a, ta trzecia pompa staje się już niepotrzebną, albowiem smoczek działać może podczas ruchu i podczas spoczynku.
Ponieważ maszyna stósownie do szybkości jazdy, nie zawsze tę samą ilość pary, a tém samém nie zawsze tę samą ilość
