palenie ustaćby zupełnie musiało. Dla tego w celu utrzymania palenia, wprowadzać się zwykło do ogniska nadmiar powietrza. Podług doświadczeń Péclet'a, wprowadza się zwykle do ogniska podwójną taką ilość powietrza, jaka jest do zupełnego spalenia ciała potrzebną. Do zupełnego więc spalenia 1 funta węgla, potrzeba do ogniska wprowadzić powietrza 268 stóp sześciennych.
1 funt drzewa zawiera około ½ funta węgla, zatém 1 funt drzewa do zupełnego spalenia, potrzebuje 134 funtów powietrza. Torf, węgiel brunatny i węgiel kamienny do spalenia węgla i do spalenia nadmiernego wodorodu, potrzebują kwasorodu powietrza. Ponieważ te materyały opałowe, palą się pospolicie na rusztach, przypływające więc powietrze, zmuszone jest wprzód przechodzić przez całą warstwę paliwa rozłożonego na ruszcie, nim się na jego powierzchnię dostanie, na któréj ma być największe gorąco, i gdzie się to gorąco rozwija. Powietrze więc jest już nieco zredukowaném.
Z tych powodów, należy brać do palenia 3 razy większą ilość powietrza. Zatem, na 1 funt węgla znajdującego się w materyale opałowym, liczy się zwykle 402 stóp sześciennych powietrza.
1 funt węgla kamiennego zawiera 0,8 funta węgla, zatém potrzebuje 320 stóp sześciennych powietrza.
1 funt węgla brunatego zawiera 0,7 węgla, i potrzebuje 280 stóp sześciennych powietrza.
1 funt torfu zawiera 0,6 funta węgla, potrzebuje więc 240 stóp sześciennych powietrza[1].
- ↑ Do dokładnego poznania natury pierwiastków i ciał, o których tutaj jest mowa, posłużyć może popularne dzieło p. Zenona Hałatkiewicza professora w szkole technicznéj Krakowskiéj, wydane w Bochni u W. Pisza r. 1867, pod tytułem: Zasady Chemii nieorganicznéj i organicznéj, którego nomenklatury chemicznéj, trzymałem się w moim wykładzie.
