Ikonostas, odnowiony w zeszłym roku staraniem konserwatora zabytków dawnych p. M. Potockiego.
Kościółek „św. Jana Chrzciciela,“ co do nazwy najdawniejszy we Lwowie lecz co do budowy o wiele późniejszy i w r. 1869 zrestaurowany, dotąd nie jest dokończony.
Kościoł ofiarowania N. P. M. przy seminarym obrz. łac., fundowany w r. 1644 przez Jakóba Sobieskiego, pierwiastkowo pod wezwaniem św. Teresy z klasztorem dla Karmelitanek bosych, które mieściły się tu w r. 1784, restaurowany w r. 1840 kosztem arcybiskupa lwowskiego Piszteka, jest w stylu włoskim zbudowany.
Kościoł Niepokalanego Poczęcia P. Maryi, przy klasztorze „Franciszkanów“, fundowany w r. 1708 przez Elżbietę Sieniawską dla księży Kapucynów, po których Franciszkanie go objęli w roku 1785. Franciszkanie przechowują tu kapę i infułę, którą miał używać błog. Jakób Strepa, jeden z pierwszych arcybiskupów lwowskich z tego zakonu.
„Kościoł św. Antoniego“, fundowany w r. 1718 przez Janusza Antoniego księcia Wiśniowieckiego wraz z klasztorem dla Franciszkanów, których ztąd w r. 1785 przeniesiono, a kościoł uczyniono farnym.
Strona:Przewodnik po mieście Lwowie.pdf/73
Ta strona została uwierzytelniona.
55
