Ta strona została przepisana.
nych niegdyś z Warszawy. Niektóre rozdziały, jak twierdzi wydawca tej korespondencji p. Handelsman[1], są dosłownem streszczeniem jego depesz. Wydawca tych wspomnień Ernouf uzupełnił je paru rozdziałami, napisanemi samodzielnie na podstawie notat i innych dzieł Bignona; niewątpliwie jego pióra jest przedostatni rozdział, napisany w obronie ambasadora francuskiego w Wiedniu, Otta. Przekład polski tych pamiętników ukazał się po raz pierwszy w Krakowie w roku 1862, poprzedzony przedmową Lucjana Siemieńskiego. Wobec całkowitego wyczerpania tego dzieła redakcja „Bibljoteki Pamiętników“ uznała za właściwe przedrukowanie z pewnemi modyfikacjami i objaśnieniami cennych wspomnień Bignona o Polsce.
Janusz Iwaszkiewicz.
- ↑ M. Handelsman, Bignon i jego wspomnienia o Polsce, w studjach historycznych p. t. „Pod znakiem Napoleona“ (Warszawa, 1913)
