Strona:Poezye T. 1.djvu/035

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
Ludzie miotają się, dręczą, cierpią...

Ludzie miotają się, dręczą i cierpią,
Złorzeczą ziemi, przeklinają nieba,
Aż im się siły nareszcie wyczerpią
I do smutnego poznania przychodzą,
Że nie do zwycięstw nad losem się rodzą
I że losowi poddać się potrzeba.