Ta strona została przepisana.
WIEJSCY POLITYCY.
KOMEDYA W TRZECH AKTACH WIERSZEM.
OSOBY:
SĘDZIA NOWINA.
SĘDZINA, jego żona.
STEFAN, ich syn.
PODKOMORZY LESZCZYC.
ANNA, jego córka.
SZLOMA, arendarz sędziego.
GOSPODARZ w oberży.
WÓJT,
GROMADA WIEJSKA, ze wsi sędziego.
Rzecz dzieje się w pierwszym i drugim akcie w domu wiejskim sędziego; w trzecim w oberży w miasteczku.
AKT PIERWSZY.
SCENA PIERWSZA.
Wieczór. Pan SĘDZIA przy jednym stoliku czyta gazetę; STEFAN przy drugim z roztargnieniem czyta książkę; SĘDZINA z robotą przy tymże stoliku.
Co tobie jest, Stefanie? wzdychasz, moje dziecię! (Stefan składa książkę i wzdycha).
Tęskno tobie po twoim uniwersytecie,
Po twoich towarzyszach, po miastowej wrzawie;
Na wsi nudno.
STEFAN.
Nie, mamo! ja się dobrze bawię.
Straciłem moich dobrych towarzyszów grono,
Żal mi ludzi, z którymi spotkać się sądzono,
Z którymi się człek smucił, z którymi weselił,
Z którymi myśl, naukę i dążenia dzielił;
Lecz za to jestem w kraju. O! jakże to błogo,
Gdy domowem powietrzem tchnąć już piersi mogą,
