Strona:Poezye Katulla.djvu/37

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
IX.
PRZYWITANIE.

O mój Werani serdeczny, jedyny,
Co za przyjaciół staniesz mi seciny!
Więc powróciłeś do domu szczęśliwy,
Do miłych braci, do matki sędziwej?
Jakże me ucho nowina ta pieści!
Więc cię zobaczę i twoich powieści
Miłych posłucham o hiszpańskich krajach,
Miastach, narodach, dziejach i zwyczajach?
Jakże ci słodko u szyi zawisnę,
Sto pocałunków na ustach wycisnę!
O, ilu was jest szczęścia posiadaczy,
Cóż wasza radość obok mojej znaczy?!