Strona:Poezye Józefa Massalskiego t.2.djvu/082

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

rytém na niéj swojém nazwiskiem, i z tych cegieł, na rozkaz Xiążęcia, stanęła niewielka okrągła cerkiew, która przetrwała wszystkie pomniki, i stoi aż dotąd, nienaruszona prawie.

Widziałem cerkiew tę z bliska:
Uboga, ciasna i niska;
Lecz sławy nie ćmi ubóstwo;
Widziałem cegieł w niéj mnóstwo;
Ale żadnego nazwiska.

Wiémy, że tutaj żył dopełniacz podań Latopisca Nestora. Szkoda, że nie uwiadamia potomków żadne podanie:

Jacy to byli mężowie;
Może ich wielkość i chwałę
Głosiły miljony całe.
Jacy byli? niech kto powié,