Strona:Poezje (Władysław Bełza).djvu/126

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
Z HEINEGO.


Ocean perły ma swoje,
Niebo koronę z gwiazd lśniącą;
Lecz serce — o, serce moje,
Miłość na w głębi gorącą.

Wielkiem jest niebo i morze,
Lech większą miłość w mem łonie,
I piękniej stokroć nad zorze,
I perły — miłość ma płonie.

O! dziewczę drobne i hoże,
Do serca mego pójdź w gości!
Bo pierś ma, niebo i morze,
Jednem tchną czarem — miłości.