Przejdź do zawartości

Strona:Poeci angielscy (Wybór poezyi).djvu/50

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
—   42   —


ŚPIEW PACHOLĘCIA
(z komedyi «Miarka za miarkę»[1]).
 

Odwróć, odwróć usta swoje,
Co tak słodko mi kłamały,
I te oczy, blasków zdroje,
Jutrznie, śniące dzień wspaniały,
Me całunki zwróć jedynie,
Zwróć jedynie,
Próżno dane w tej godzinie,
W tej godzinie!




ŚPIEW BALTAZARA
(z «Wiele hałasu o nic»[2]).
 

Przestańcie szlochać, miłe panie,
Bo chłopiec zawsze niestały;
Ledwie na lądzie nogą stanie,
A już go wody zabrały!
Płakać to grzech!
Niech go tam! niech!
A wy się bawcie do rana;
Przemieńcie ból na szczery śmiech,
Na «danaż moja! oj dana»!

Na co ta łezka, twarz ta blada?
I na co śpiew ten żałosny?

  1. Cfr. «Miarka za miarkę». Przekład Jana Kasprowicza (Dzieła Williama Szekspira. Lwów. Nakład Księgami Polskiej 1897. T. IX).
  2. Cfr. «Wiele hałasu o nic». Przekł. J. Kaspr. (Tamże. T. VII).