Ta strona została uwierzytelniona.
Umarły jeszcze będę wielbić ciebie!
I nie zapomnę, pod ziemią, czy w niebie,
O twej jasności;
Boś ty mi była, nie próżnem marzeniem,
Nie bańką zmysłów tęczowej nicości,
Lecz byłaś ducha ożywczem pragnieniem
Wiecznej miłości!
Nie otoczyłaś mnie pieszczotą senną,
Ani też falą spłynęłaś płomienną
Na pierś stęsknioną;
Nie wprowadziłaś mnie na róż posłanie,
Gdzie tylko ciała w upojeniu toną:
Lecz mi piękności dałaś pożądanie, —
Moc nieskończoną.
