.jpg)
Najpierwszą potrzebą naszego Kościoła było wydanie Pisma św. Nowego Testamentu. Nowy Testament bowiem, będąc wypełnieniem i wyjaśnieniem Starego, gdyż jak ziarno ukryte w kłosie, cały się w nim zawiera jest źródłem prawd wiary, których znajomość do zbawienia jest koniecznie potrzebna. Ale jak Stary Testament i Zakon Mojżeszowy przez ustanowienie Nowego Testamentu i Prawa Chrystusowego nie został zniesiony, lecz wyjaśniony i do doskonałości doprowadzony, tak też i wydanie Ksiąg Nowego Testamentu nie czyni zbytecznem wydania: Ksiąg Starego Testamentu. Owszem, przeciwnie. Bo jak smaczny i zdrowy owoc, domaga się od nas zachowania i pielęgnacyi tego drzewa, które ten owoc wydało, tak też i czytanie Nowego Testamentu domaga się od nas poszanowania i czytania Starego Testamentu. Nowy Testament bowiem jest owocem Starego i Stary jest fundamentem Nowego. Dlatego Apostoł powiada o Kościele św., że jest zbudowany na fundamencie Apostołów i Proroków, to jest na Nowym i Starym Testamencie, czyli że bez znajomości Starego Testamentu wiara w prawdy Boże, zawarte w Nowym, nie byłaby ani gruntowną ani doskonałą. Dlatego po wydaniu Nowego Testamentu postanowiliśmy wydać i Stary, aby dać Wam, Najmilsi Bracia i Siostry, możność czytania tych Ksiąg Proroczych i ugruntowania na nich swej wiary.
Jednakże w czytaniu Starego Testamentu należy zachować pewną roztropność, — aby tajemnic Bożych w nim zawartych nie roztrząsać rozumem ludzkim i nie rozumieć ich według litery, która zabija, ale według Ducha, który ożywia. Dlatego nie dla wszystkich czytanie wszystkiego, co się w tych Księgach zawiera jest pożyteczne, ale tylko dla tych, którzy duchowne rzeczy duchowo rozumieją. Wszystko wprawdzie jest tam czyste, ale tylko dla czystych i święte dla świętych. Miejcie tedy, Najmilsi Bracia i Siostry, sumienie czyste i w Duchu Bożym do czytania tych Ksiąg Świętych i czystych przystępujcie, a Łaska Ducha Św. będzi Was w należytem rozumieniu ich wspomagała, abyście obfity owoc wiary, nadziei i miłości przynosili w Panu naszym Jezusie Chrystusie. Amen.
A Jan Marya Michał Abp. Płock, dnia 18 Grudnia 1923 r.
Przy Świątyni Miłosierdzia i Miłości.
.jpg)
