Strona:Pieśni Kabira.djvu/90

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Tańczą jeziora i wzgórza,
Ziemia tańczy i ludzkość cała,
Śmiejąc się i płacząc pospołu.

O jakże można szaty mnisze nałożyć
I żyć daleko od świata w samotnej pysze?

Patrzaj, o bracie! Serce moje tańczy w stokrotnej rozkoszy
I raduje się Stwórca.