Przejdź do zawartości

Strona:Pieśni Kabira.djvu/215

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
XCI

Odkąd umiem czytać księgi Sanskryckie,
Wszyscy myślą, że jestem uczony, uczony —
Ale cóż mi potem, kiedy błądzę bez celu,
Pragnieniem dręczony, namiętnością palony?
Darmo noszę na czole brzemię próżności i pychy.

Kabir powiada: „Zrzuć wszystko na ziemię