Ta strona została uwierzytelniona.
Księżyc miły w pełni wschodzi,
Strzéla smugą do mych ścian;
Przed mém oknem jak w powodzi
W drzącém srébrze pływa łan!
Ja nie wyjdę z mojéj chaty;
Nié mam z kim na łany iśdź,
Ni z kim poźréć w złote światy,
Ni do kogo głosu wzniéść!
