Strona:PL Zygmunt Krasiński - Pisma T3.djvu/242

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

czytając, przeklinali po wszystkie dnie swoje aż do końca świata.“
„Wszyscy, którzy tam byli, słuchali brata i pieśń jego powtarzali chórem a potem jest ich rozejście i każden udał się w stronę powołania swego.

Z. K.
(Autor własnoręcznie dodał; »Pisane w wilię wyjazdu z miasta św. Piotra — 1833 w marcu).