Strona:PL Zieliński Gustaw - Poezye, tom II.pdf/219

    Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
    Ta strona została przepisana.
    VI.


    Za danym znakiem — auły zdjęto,
    Zebrano sprzęty, — jurty zwinięto,
    I na dwukolne złożono wozy.
    Zwolna — ruszają ciężkie obozy;
    Step się ożywia, pstrzy i zaludnia,
    A nad taborem — lotnemi pióry
    Dzikiego ptastwa wędrowne chmury,
    Szybują z krzykiem, w strony południa.


    ∗                              ∗

    Liczne wzdłuż równin ciągną się stada:
    Na czele idzie owiec gromada
    Mocnych, wypasłych i ciemnej wełny,
    U każdej kurdjuk[1] tłustości pełny;
    Dalej, rozrosły buchaj na przedzie,

    1. Kurdjuk — jestto ogon krótki u owiec kirgizkich, który tak wypełnia się tłustością, że w końcu przybiera postać wielkiego garbu. Ta osobliwość, odróżnia owce kirgizkie od wszystkich innych gatunków owiec.