Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/204

 — Czy to co ważnego? — zapytał gospodarz niespokojnie.
 — Bardzo ważne... — Zapalenie mózgu.
 — Po djabła! — I choroba może długo potrwać?
 — Zapewne, jeżeli nie sprzątnie chorej w bardzo krótkim czasie.
 — Niech pan doktor zapisze receptę... — Zdaje się, że ta pani jest kobiétą przyzwoitą, około któréj trzeba chodzić starannie... a muszę przyznać, że śmierć w hotelu, byłaby mi bardzo nie na rękę!... — Zawsze to szkodzi zakładowi...
 Przyniesiono papier, atrament i pióro i lekarz zapisał receptę.
 — Trzeba kogo do pilnowania... — dodał.
 — Wiktorya będzie ciągle w pokoju i zastosuje się do pańskich poleceń... Jej można zaufać...
 Lekarz kazał natychmiast zrobić i co godzina dawać przepisane lekarstwo i odszedł zapowiadając że wieczorem powróci.
 Naturalnie dotrzymał słowa.
 Stan pani Bertin nie zmienił się na lepszy.
 Bieda kobieta miała straszliwą gorączkę połączoną z maligną.
 Doktór pokiwał głową w sposób nie zapowiadający nic dobrego, przepisał nowe lekarstwo i kazał aby przy choréj bezustannie ktoś czuwał, dniem i nocą, niemniéj aby mu dano znać, gdyby się zdawało, że obecność jego jest potrebną.
 Była ósma gdy Wiktorya ustąpiła swego miejsca służącej, która ją zmieniła.