Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/1542

 — Widziałem dziś rano jak wchodził do Hotelu Auby.
 — Ja tam stanąłem... — rzekł Leopold.
 — Z nim?
 — Nie.
 — A on gdzie mieszka?
 — W Hotelu Prefektury.
 — Tam gdzie i syn!... — pomyślał Wiktor. — Nie trzeba aby Paweł tam wracał.
 Poczem rzekł:
 — Widzieliście się, ty i pan Paskal?
 — Tak.
 — I ułożyli?
 — Naturalnie.
 — Co pan Paskal robi w Troyes?
 — Ale cóż znaczą te wszystkie pytania?
 — Zapowiedziałem ci, że twój los od ciebie zależy... Słuchaj więc, odpowiadaj szczerze, bez wahania, bez wykrętów, jeżeli chcesz, abym ci nie przypomniał o rusztowaniu, które cię czeka.
 Słysząc ten złowrogi wyraz: rusztowanie! Leopold zbladł lit został zdjęty konwulsyjnem drżeniem.
 — Czy mnie nie wydacie, jeżeli będę mówił. — wyjąkał głosem przez strach stłumionym.
 — Najprzód mów... potem zobaczymy... Co tu pan Paskal robi?
 — Czeka na kogoś.
 — O kim mowa.
 — O notaryuszu z Nogent-sur-Seine...
 — Czy on ma przyjechać do Troyes?