Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/1424

 — A więc! ja je zarobię! Obiecałem ci, że dostanę te listy i dam tobie... Dotrzymam słowa, ale któż mnie zapewni, że ty swojego dotrzymasz?
 — Czy o tem wątpisz?
 — Ba!... ja cię nie znam...
 — I nie ufasz! to bardzo grzecznie! A czy ja nie ufam tobie, gdym ci zafurszusował pieniądze bez pokwitowania?
 — Pokwitowanie, gotów jestem ci je dać...
 — No! to pisz...
 Lepold wyjął z kieszeni bilety bankowe, arkusz papieru stęplowego i rzekł:
 — Wystaw i do summy tysiąc dwieście ośmdziesiąt siedm franków któreś mi winien, dodaj dwa tysiące franków, które ci zaliczam na rachunek przyrzeczonych pięciu tysięcy...
 Podał pijakowi dwa bilety bankowe i dodał:
 — Pozostałe trzy tysiące otrzymasz po doręczeniu mi listów.
 Ryszard schował bilety bankowe do kieszeni.
 Zbieg z więzienia położył papier stęplowy przy stojącym na stole kałamarzu.
 — Pisz,.. — rzekł.
 Ryszard wziął pióro i umoczył w kałamarzu.
 Leopold powoli dyktował:
 „Przyznaję, żem odebrał od pana Pawła Pelissier trzy tysiące trzysta franków, na rachunek sześciu tysięcy trzechset franków, które mi ma wypłacić w zamian za paczkę opieczętowaną, znajdującą się w rękach młodej panienki, zamieszkałej obecnie w telu