Strona:PL X de Montépin Walka o miliony.djvu/247

 I biorąc listy kolejno, czytał położone na nich adresy: Odczytajmy je wraz z nim zarówno, ponieważ wspomnione listy będą jednym z głównych punktów naszej powieści, a zarazem niejako rodzajem wstępnego prologu.
 Na pierwszym z nich Desvignes wyczytał:

„Pan Fryderyk Bertin, mechanik, ulica Saint-Maur nr. 115, w Paryżu.

 Przeszedł do drugiego:

„Piotr Béraud, gałganiarz, aleja de Saint-Ouen, willa Dwóch światów.

 Następnie kolejno:

„Pan La Fougère, dyrektor Teatru Fantazyj — w teatrze.

„Eugeniusz Loiseau, introligator, ulica de Fleures, nr. 11.

„Panna Wiktoryna Béraud, kwiaciarka, ulica de l’Ecole-de-Médecine, nr. 22.

 Przeczytawszy te dwa ostatnie adresy, Desvignes zatrzymał się:
 — Gdzie ja słyszałem te oba nazwiska? — zapytywał sam siebie. — Gdzie... w jakiem miejscu?
 A zadumawszy się przez kilka minut, zawołał:
 — Ha! przypominam sobie!... było to podczas mej jazdy na wierzchu omnibusu... Mówiono tam wtedy o zaślubinach, skutkiem których wymieniono imię Anieli i jej ojca, pana Verrière. Lecz jakąż to mieć może łączność z tym listem! Ba! zobaczę, treść pisma o tem mnie powiadomi.
 I zaczął dalej przeglądać adresy:

„Pan Paweł Béraud, urzędnik, ulica Sekwany, nr. 27.

„Wdowa Perrot, praczka, ulica Gareau, nr. 17,

w Montmartre.

„Pani Ferron, właścicielka zakładu Des quatres saisons,

ulica Boulets, nr. 44.

„Panna Melania Gauthier, ulica de Monceau, nr. 26.