Strona:PL X de Montépin Walka o miliony.djvu/1073

 — Potrzeba je pokonać...
 — W jaki sposób?
 — Urządziwszy tak, by doktór, który ją leczy w szpitalu, wydał jej nakaz wyjazdu na świeże powietrze.
 — Nie znamy ani nazwiska, ani adresu tego doktora.
 — Jedno i drugie najłatwiej odnaleźć. Kiedy zobaczysz się z Wiktoryną?
 — W niedzielę.
 — Mamy więc dwa dni czasu przed sobą, to więcej niż trzeba. Wracajmy do Paryża, starajmy się powiadomić o doktorze, a resztę ja biorę na siebie.
 W kancelaryi szpitala Béraud otrzymał z łatwością nazwisko i adres lekarza, wizytującego chwycił na sali świętej Klary.
 Doktór ten nazywał się Richard, był on mężczyzną, sześćdziesięcioletnim, o łagodnej inteligentnej powierzchowności. Mieszkał pod piątym numerem przy ulicy św. Maryi.
 — Idźmy natychmiast do niego — rzekł Will Scott, skoro mu Béraud przyniósł te objaśnienia.
 Przybywszy, zostali natychmiast wprowadzonymi do gabinetu doktora.
 — Nie wyglądacie panowie na chorych, ni jeden, ni drugi — rzekł uśmiechając się Richard.
 — Nie jesteśmy też nimi, panie doktorze... — odparł irlandczyk.
 — Cóż zatem chcecie odemnie?
 — Pragnęlibyśmy polecić pańskiej dobrotliwości i staraniom kobietę, znajdującą się w szpitalu miłosierdzia.
 — Wszyscy moi pacyenci mają prawo do jednakich mych starań. Obowiązek mego zawodu z jednej strony, uczucie ludzkości z drugiej, nakazują mi być ojcem dla nich. Jak się nazywa osoba, o której mówicie?
 — Wiktoryną Loiseau, z domu Béraud.
 — Na której sali znajduje się ona?
 — Na sali św. Klary, numer łóżka 22.