— Tak, niestety...
— Ale czy pan powziął jakie wiadomości na ulicy Miromesnil, gdzie zamieszkała matka? Gabryel Savanne potrząsnął głową i opowiedział szczegóły swej bytności na ulicy Miromesnil.
— A czy panu wiadomo, pod jakiem nazwiskiem i imieniem zapisane zostało dziecko Germany Sollier w aktach stanu cywilnego?
— Tak, w Tulonie odszukałem metrykę. Zapisane zostało jako Marta Sollier, córka naturalna Germany Sollier i ojca niewiadomego, urodzona 18 lipca 1885 r.
— Ma pan przy sobie metrykę?
Gabryel Savanne wyjął z kieszeni akt i podał go kierownikowi Agencyi, mówiąc:
— — Trzeba bezwłocznie odnaleźć Germanę Sollier i jej córkę. Muszę się dowiedzieć, czy matka i córka żyją jeszcze. Uczyń pan w tym celu wszystko, co możebne!
— Zadanie, które mam zaszczyst od pana otrzymać, najeżone jest trudnościami, jak pan to sam rozumie — odparł Nestor Wiewiórka. — Poszukiwania będą szły powoli, ponieważ nie mamy się czem kierować. Nic! nic! nic! Znajdujemy się wobec próżni i ciemności... W takich warunkach widoki powodzenia są bardzo słabe! Odnaleźć po siedmiu latach stracony ślad byłoby prawie cudem!..
— Więc żadnej nadziei?..
— Tego nie mówię. Ja prowadziłem wiele poszukiwań, które nie mniej były zawikłane!.. Uczynię, jak mnie pan prosi, wszystko możebne, a nawet niemożebne... Zużytkuję wszystkie sposoby, które daje mi do rozporządzenia znakomita organizacya mej agencyi. Wreszcie nie tracę
Strona:PL X de Montépin Bratobójca.djvu/34
Wygląd
Ta strona została przepisana.