Strona:PL Wyspiański - Skałka.djvu/63

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.



(Przez pustkowie podąża ku Skałce:)
BISKUP
(wkracza na kruchtę).
(U chrzcielnicy w całuny owita:)
ŚMIERĆ

Otom jest prawdy twojej stróż.

BISKUP

Słów moich żywe ciało.

ŚMIERĆ

Wyzwałeś Boga wieszcz i wróż.

BISKUP

Ciałem się słowo stało.
Otom jest Sędzia ludzkich win.

ŚMIERĆ

Za słowem twojem pójdzie czyn.

BISKUP

Czyn przyjmę, zbawion będzie lud.
Niech ciało gnie śmiertelny trud.

ŚMIERĆ

Śmiertelny dreszcz przeleciał świat
i dąży w niewstrzymany kres
tysiąca lat.