Strona:PL Wyspiański - Hamlet.djvu/15

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Coś jak makbetowski zamek i dwór Dunkana, coś jak dwór Leara.
Kim był Horacy?
Wierny sługa starego króla, ojca Hamleta i opiekun niejako (paidagogos Orestów) młodego królewicza. Sercem mu oddany, a dbający o to, by się w Danii nic nie psuło.
Coś się w królestwie Danii psuje...? Myśl i uczucie w służbie Danii? — To mógło być u Horacego. Horacy był kustoszem zamku, naczelnikiem straży bramnych, Hektorem zamku.
Jemu się zjawia duch także. Widzą ducha i inni.
Ale on uważa za obowiązek donieść o tem Hamletowi.
On decyduje w sprawie Ducha.
Duch panem jest i zamku królem jedynym.
Po nocach się zjawia, około zamku krąży. Włada nim w nocy, — jest jego duszą.
Do władzy dojść musi.
Dochodzi....!
Kiedy?
Tu ślad i droga konstrukcyi dramatycznej i rozwoju dramatu, któryby to założenie przyjął.
Dramatu, który raz założenie to przyjąwszy, konsekwencye jego przyjąć musi i do nich dojdzie.
Do jakich?
Kiedy ostatnia dramatu bohaterskiego scena się zbliża, — kiedy pada król, królowa jest otruta, kiedy Hamlet ginie, kiedy Śmierć legowisko sobie w zamku ściele, — wobec przerażenia i grozy całego dworu, — gdy wojsko Fortynbrusa otacza zamek, by wkroczyć z zaborem, — Król-Duch wchodzi i pojawia się znów pod noc, na wałach zamku i zamku broni i pojawieniem się swojem zwycięża.