Przejdź do zawartości

Strona:PL Wyspiański - Hamlet.djvu/138

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

A po stopniach tych można iść tylko rosnąc duszą, a ze stopni raz myślą zdobytych nie ustępując!
Co zaś prawdą jest, to na każdym etapie rozwoju jest prawdą tą samą.
A czyn podejmuje się wtenczas, — wenn man gewachsen ist, — a die grosse That upomni się o swoje prawa, wenn man gewachsen ist. — A czyny wielkie to są czyny prawe. A dorosłym do czynów jest się, — gdy się czuje, że się istotnie wyżej stoi nad innymi. A wyżej stać można nie cudzą myślą się wspinając, jeno własną odnośnie do siebie. — A myśl własną zdobyć można jeno w walce. A walczyć znaczy: — nieulegać i nieustępować. A opór znaczy: Sumienie i Wiara.
A wiara znaczy:

Co masz w twem sercu — strzeż i tego słuchaj;
głos to jedyny, który prawdą woła
i nie pozwoli splamić rąk ni czoła.

Szatan przybiera, jakie chce, postaci
i w koło krąży i poznać go z jadu,
któryć chce wsączyć, — gad to jest, co pełza.
Choć pnie się w górę zwinnością układu,
myśl jasna jego gnie, jarzmi i kiełza.
Gad pełzający wraz tę postać rzuca
i bierze inną, znów się w koło czai;
aż oto myśl go tropi i ukróca,
aż się w tę walkę z Szatanem wzwyczai.
Zwycięsko idąc w walkę na zwycięstwo:
myślą powalić myśl przez ducha męstwo.



Laertes to nie jest kto inny, ino Hamlet sam ze starego teatru.