Ta strona została przepisana.
SCENA 10.
PANNA
(puka w pancerz, złożony u stóp posągu)
Kochanku.
POSĄG WŁODZIMIERZA POTOCKIEGO
Sławo!
PANNA
Ja nie sława.
Ja rozkosz, lubość, ja zabawa.
Ku tobiem przyszła rycerzu,
jak dziewka, — i staję przy żołnierzu
krewka. — Kochanku chodź.
(puka)
WŁODZIMIERZ
Na bój!?!
PANNA
Miecz ten odpaszesz twój
ciężki i złóż przy zbroi.
Zestąp.
WŁODZIMIERZ
Gdzie moi? Gdzie są moi!!?
PANNA
Jacy twoi? — Ja k’tobie
zeszłam, bom zakochana.
A ty? —
WŁODZIMIERZ
Mam odeprzeć tyrana!!
PANNA
Jakiego? Kogo? — Niema.
