Ta strona została przepisana.
A my zostali bez wodzów, w ucisku,
Bez wodzów, królu! wśród krwi i płomieni.
BRONA.
Możni bogowie!
POPIEL.
A kniazie udzielni?
ŻÓRAW.
Ci się w hołd, królu, oddali Niemcowi
I krzyż przyjęli.
POPIEL.
Kniazie w hołd? bezczelni!
ŻÓRAW.
I chodzą, królu, i syczą ludowi,
Że stare bogi niczem, że krzyż bogiem.
A z nimi czarni zachodzą w zagrody
Z olejem, z krzyżem i ze dzbankiem wody,
I lud czarują na zbratanie z wrogiem.
POPIEL.
Znać grom samopas błąka się z wiatrami,
A na niebiosach skamieniały bogi,
I niema pomsty na podłość i zbrodnie.
ŻÓRAW.
Grom będzie z nami, gdy ty będziesz z nami:
W twojej go ręce czują teraz wrogi;
