Przejdź do zawartości

Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/1064

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

snadź zbytnim smutkiem, który takowy jest, pożart nie był.

8.Przetóż was proszę, abyście miłość przeciwko niemu potwierdzili.

9.Albowiem dlategom i napisał, abym poznał doświadczenie wasze, jeźliże we wszystkiem jesteście posłuszni.

10.A komuście co darowali, i ja; bo i ja, com darował, jeźlim co darował, dla was, w osobie Chrystusowéj,

11.Abyśmy oszukani nie byli od szatana; albowiem nie są nam tajne myśli jego.

12.A gdym przyszedł do Troady dla Ewangelii Chrystusowéj, a drzwi mi były otworzone w Panu:

13.Nie miałem uspokojenia duchowi memu, przeto żem nie nalazł Tytusa, brata mego, ale pożegnawszy się z nimi, poszedłem do Macedonii.

14.A dzięka Bogu, który czyni, że tryumfujemy zawsze w Chrystusie Jezusie, i wonność znajomości swéj objawia przez nas na każdem miejscu.

15.Bo jesteśmy dobrą wonnością Chrystusową Bogu w tych, którzy zbawieni bywają, i w tych, którzy giną:

16.Jednym wonią śmierci na śmierć, a drugim wonią żywota ku żywotowi; a do tego kto tak sposobny?

17.Bo nie jesteśmy jako wiele ich, fałszujący słowo Boże; ale z szczerości, ale jako z Boga, przed Bogiem w Chrystusie mówimy.


ROZDZIAŁ III.
Okazuje Apostół, iże nie potrzebuje chwały ludzkiéj; albowiem ta ginie przykładem Mojżesza, ale wieczna nigdy.

Poczynamy zasię zalecać samych siebie? albo czy potrzebujemy (jako niektórzy) listów zaletnych do was, albo od was?

2.Listem naszym wy jesteście, napisanym na sercach naszych, który znają i czytają wszyscy ludzie:

3.Oznajmieni, że jesteście listem Chrystusowym, od nas sprawionym i napisanym, nie inkaustem, ale Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, ale na tablicach serca cielesnych.

4.I mamy takie ufanie ku Bogu przez Chrystusa:

5.Nie iżebyśmy byli dostateczni sami z siebie, co myślić jako sami z siebie: ale dostateczność nasza z Boga jest.

6.Który téż uczynił nas godnymi sługami nowego Testamentu, nie literą, ale Duchem; bo litera zabija, a Duch ożywia.

7.A jeźlić posługowanie śmierci literami wyrażone na kamieniach było w chwale, tak iż synowie Izraelowi nie mogli patrzyć na oblicze Mojżeszowe, dla chwały oblicza jego, która niszczeje,

8.Jakóż nie więcéj posługowanie Ducha w chwale będzie?

9.Bo jeźli posługowanie potępienia jest chwałą, daleko więcéj posługowanie sprawiedliwości obfituje w chwale.

10.Albowiem ani uwielbiono jest, co było uwielbiono, w téj mierze, dla przewyższającéj chwały.

11.Bo jeźliż, co niszczeje, w chwale jest, daleko więcéj co trwa, jest w chwale.

12.Mając tedy taką nadzieję, wielkiéj ufności używamy.

13.A nie jako Mojżesz kładł zasłonę na oblicze swoje, aby synowie Izraelowi nie patrzyli na twarz jego, co niszczeje; [1]

14.Ale stępiały zmysły ich; albowiem aż do dzisiejszego dnia taż zasłona w czytaniu starego Testamentu trwa nie odkryta, (ponieważ w Chrystusie niszczeje).

15.Ale aż do dzisiejszego dnia, gdy Mojżesza czytają, zasłona leży na sercu ich.

16.A gdy się nawróci do Pana, będzie odjęta zasłona.

17.A Pan jest Duch. A gdzie Duch Pański, tam wolność. [2]

18.A my wszyscy odkrytem obliczem na chwałę Pańską w zwierciedle patrząc, w tóż wyobrażenie przemienieni bywamy z jasności w jasność, jako od Ducha Pańskiego.


ROZDZIAŁ IV.
Chwali Apostół przysłuchawanie Nowego zakonu przy czynieniu dobrego, a znoszeniu przeciwności.

Dlatego mając usługowanie, wedle tego, jakośmy otrzymali miłosierdzie, nie ustawamy.

2.Ale odrzucamy pokrytą sromo-

  1. Exod. 34, 33.
  2. Jan. 4, 24.