Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0729

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

dano mów daleko więcéj, niźli pierwéj było.


ROZDZIAŁ XXXVII.
Sedecyasz król każe się Jeremiaszowi za lud swój modlić Panu Bogu, ale Jeremiasz prorokuje, że przecie Chaldejczykowie mieli spalić Jeruzalem: wsadzon ubity do ciemnice Jeremiasz, a dawano mu na każdy dzień jeden chleb.

I królował król Sedecyasz, syn Jozyaszów, miasto Jechoniasza, syna Joakimowego, którego postanowił królem Nabuchodonozor, król Babiloński, w ziemi Judzkiéj.

2.I nie był posłuszny, sam i słudzy jego i lud ziemski słów Pańskich, które mówił przez rękę Jeremiasza proroka.

3.I posłał król Sedecyasz Juchala, syna Selemiaszowego, i Sophoniasza, syna Maasyaszowego, kapłana, do Jeremiasza proroka, mówiąc: Módl się za nami do Pana, Boga naszego.

4.A Jeremiasz wolno chodził wpośród ludu; bo go nie wsadzono było do ciemnice. Tedy wojsko Pharaonowe wyszło było z Egiptu, i usłyszawszy Chaldejczycy, którzy byli oblegli Jeruzalem, takową wieść, odciągnęli od Jeruzalem.

5.I stało się słowo Pańskie do Jeremiasza proroka, mówiąc:

6.To mówi Pan, Bóg Izraelów: Tak powiecie królowi Judzkiemu, który was posłał do mnie, abyście mię pytali:

7.Oto wojsko Pharaonowe, które wyciągnęło wam na pomoc, wróci się do ziemie swéj, do Egiptu: i wrócą się Chaldejczycy, a będą walczyć na to miasto i wezmą je i zapalą je ogniem.

8.To mówi Pan: Nie zwodźcie dusz waszych, mówiąc: Odchodząc odejdą i odciągną od nas Chaldejczycy; boć nie odejdą.

9.Ale choćbyście pobili wszystko wojsko Chaldejskie, którzy walczą z wami, a zostaliby się z nich niektórzy zranieni, każdy z namiotu swego wstaną a zapalą to miasto ogniem.

10.A tak gdy odeszło wojsko Chaldejskie od Jeruzalem przed wojskiem Pharaonowem,

11.Wyszedł Jeremiasz z Jeruzalem, aby szedł do ziemie Benjaminowéj, aby tam podzielił i mienie przed obecnością mieszczan.

12.A gdy przyszedł do bramy Benjaminowéj, był tam stróż bramy w swym rzędzie, imieniem Jeryasz, syn Selemmiego, syna Hananiaszowego, i poimał Jeremiasza proroka, mówiąc: Do Chaldejczyków uciekasz.

13.I odpowiedział Jeremiasz: Fałsz to, nie uciekam do Chaldejczyków, i nie słuchał go; ale poimał Jeryasz Jeremiasza i przywiódł go do książąt.

14.Przeto rozgniewawszy się książęta na Jeremiasza, ubiwszy go wsadzili do ciemnice, która była w domu Jonathana pisarza; bo on był przełożony nad ciemnicą.

15.Także wszedł Jeremiasz do domu, dołu i do ciemnice; i siedział tam Jeremiasz przez wiele dni.

16.A posławszy Sedecyasz król wyjął go i pytał go w domu swym potajemnie, i rzekł: Co mniemasz, jest mowa od Pana? i rzekł Jeremiasz: Jest: i rzekł: W ręce króla Babilońskiego podan będziesz.

17.I rzeki Jeremiasz do króla Sedecyasza: Com zgrzeszył tobie i sługom twoim i ludowi twemu, żeś mię wsadził do domu więzienia?

18.Gdzie są prorocy wasi, którzy wam prorokowali i mówili: Nie przyjdzie król Babiloński na was, ani na tę ziemię?

19.A tak słuchaj teraz, proszę, panie mój, królu! niech będzie ważna prośba moja przed tobą, a nie odsyłaj mię do domu Jonathana pisarza, abych tam nie umarł.

20.A tak rozkazał król Sedecyasz, aby wsadzono Jeremiaza do sieni ciemnice, i aby mu dawano bochenek chleba na każdy dzień oprócz potrawy, aż nie stało wszystkiego chleba w mieście. I mieszkał Jeremiasz w sieni ciemnice.


ROZDZIAŁ XXXVIII.
Jeremiasza król wydał swoim panom, a oni go wpuścili do dołu bagnistego, potem wyciągniony na sień przed ciemnicę, królowi radę daje, żeby wyszedł do Chaldejczyków; bo inaczej ujść i z ludem miecza ich nie może, kazał mu król téj rady taić, a puścił go od siebie.

I usłyszał Saphatyasz, syn Mathanów, i Gedeliasz, syn Phassurów, i Juchal, syn Selemiaszów, i Phassur, syn Melchiaszów, mowy, które Jeremiasz mówił do wszystkiego ludu, rzekąc: