Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0727

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


9.I żebyśmy nie budowali domów na mieszkanie i nie mieliśmy winnice i roli i nasienia:

10.Aleśmy mieszkali w namieciech i byliśmy posłuszni we wszystkiem, co nam Jonadab, ojciec nasz, rozkazał.

11.Lecz gdy przyciągnął Nabuchodonozor, król Babiloński, do ziemie naszéj, rzekliśmy: Pójdźcie, a wnidźmy do Jeruzalem przed wojskiem Chaldejskiem i przed wojskiem Syryjskiem, i mieszkaliśmy w Jeruzalem.

12.I stało się słowo Pańskie do Jeremiasza, mówiąc:

13.To mówi Pan zastępów, Bóg Izraelów: Idź a mów mężom Judzkim i obywatelom Jeruzalem: Izali nie przyjmiecie ćwiczenia, abyście posłuszni byli słów moich? mówi Pan.

14.Przemogły słowa Jonadaba, syna Rechabowego, które przykazał synom swym, żeby nie pili wina: i nie pili aż do dnia tego; bo posłuszni byli przykazania ojca swego. A Jam mówił do was rano wstając i mówiąc, a nie byliście mi posłuszni.

15.I posłałem do was wszystkie sługi moje proroki, wstając rano a posyłając i mówiąc: Nawróćcie się, każdy z drogi swéj złéj, a dobre czyńcie sprawy wasze a nie chódźcie za bogi cudzymi, ani im służcie: a będziecie mieszkać na ziemi, którąm dał wam i ojcom waszym. I nie nachyliliście ucha swego, aniście mię usłuchali.

16.A tak utwierdzili synowie Jonadaba, syna Rechabowego, przykazanie ojca swego, które im przykazał: a ten lud nie był mi posłusznym.

17.Przetóż to mówi Pan zastępów, Bóg Izraelów: Oto Ja przywiodę na Judę, na wszystkie obywatele Jeruzalem wszystko utrapienie, którem mówił przeciwko im: ponieważem mówił do nich, a nie słuchali, wołałem ich, a nie odpowiedzieli mi.

18.Lecz domowi Rechabitów rzekł Jeremiasz: To mówi Pan zastępów, Bóg Izraelów: Dlatego, żeście posłuszni byli rozkazania Jonadaba, ojca waszego, i strzegliście wszystkich przykazań jego a czyniliście wszystko, co wam rozkazał,

19.Przetóż to mówi Pan zastępów, Bóg Izraelów: Nie ustanie mąż z pokolenia Jonadaba, syna Rechab, stojący przedemną po wszystkie dni.


ROZDZIAŁ XXXVI.
Siedząc Jeremiasz w ciemnicy, przepowiadał Baruchowi pisarzowi słowa Pańskie, a on pisał na księgach, i doszło to pisanie króla Judzkiego, i spalił je. Ale zaś znowu Baruch jeszcze więcéj napisał.

I stało się roku czwartego Joakima, syna Jozyaszowego, króla Judzkiego, stało się to słowo do Jeremiasza od Pana, mówiąc:

2.Weźmij księgi a napisz na nich wszystkie słowa, którem mówił do ciebie przeciw Izraelowi i Judzie i przeciw wszystkim narodom, ode dnia, któregom mówił do ciebie, ode dni Jozyasza aż do dnia tego.

3.Aza snadź, gdy usłyszy dom Judzki wszystko złe, które Ja myślę im uczynić, nawróci się każdy z drogi swéj złéj, i zlituję się nad nieprawością i nad grzechem ich.

4.A tak wezwał Jeremiasz Barucha, syna Neryego, i spisał Baruch z ust Jeremiaszowych wszystkie słowa Pańskie, które mówił do niego, na księgach.

5.I rozkazał Jeremiasz Baruchowi, mówiąc: Jam jest wsadzony a nie mogę iść do domu Pańskiego.

6.A tak idź ty a czytaj z ksiąg, na którycheś spisał z ust moich słowa Pańskie, gdzie lud będzie słyszał w domu Pańskim w dzień postu: nadto, gdy będzie słuchał wszystek Juda, którzy przychodzą z miast swoich, będziesz im czytał.

7.Owa snadź padnie modlitwa ich przed obliczem Pańskiem, a wróci się każdy z drogi swéj złéj; bo wielka zapalczywość i rozgniewanie jest, którą mówił Pan przeciw ludowi temu.

8.I uczynił Baruch, syn Neryego, wszystko, jako mu rozkazał Jeremiasz prorok, czytając z ksiąg słowa Pańskie w domu Pańskim.

9.I stało się roku piątego Joakima, syna Jozyaszowego, króla Judzkiego, miesiąca dziewiątego, zapowiedziano post przed obliczem Pańskiem wszystkiemu ludowi w Jeruzalem i wszemu ludowi, który się był zszedł z miast Judzkich do Jeruzalem.