21. I wybawię cię z ręki niecnotliwych i odkupię cię z ręki mocarzów.
I stało się słowo Pańskie do mnie, mówiąc:
2. Nie pójmiesz żony, i nie będziesz miał synów i córek na tem miejscu.
3. Bo to mówi Pan o synach i o córkach, które się rodzą na tem miejscu, i o matkach ich, które je porodziły, i o ojcach ich, z których plemienia się zrodziły w téj ziemi:
4. Śmierciami chorób pomrą, nie będą opłakani, ani pogrzebieni, gnojem po wierzchu ziemie będą: a mieczem i głodem będą wytraceni: i będzie trup ich potrawą ptastwu powietrznemu i zwierzowi ziemnemu.
5. Bo to mówi Pan: Nie wchódź do domu uczty, ani chódź na płakanie, ani ich pocieszaj; bom odjął pokój mój od ludu tego, mówi Pan, miłosierdzie i zmiłowanie.
6. I pomrą wielcy i mali w téj ziemi: nie pogrzebą ich, ani ich płakać będą: i nie będą się rzazać, ani łysiny czynić dla nich.
7. I nie będą między nimi płaczącemu łamać chleba, dla pociechy nad umarłym: ani im dadzą napoju z kubka dla pociechy, dla ojca jego i matki jego.
8. Do domu téż uczty nie wchódź, abyś siedział z nimi i jadł i pił.
9. Bo to mówi Pan, Bóg zastępów, Bóg Izraelów: Oto Ja odejmę z miejsca tego przed oczyma waszemi i za dni waszych głos wesela i głos radości, głos oblubieńca i głos oblubienice.
10. A gdy opowiesz ludowi temu te wszystkie słowa, i rzeką do ciebie: Dlaczego Pan mówił na nas to wszystko złe wielkie? Co za nieprawość nasza? i co za grzech nasz, któryśmy zgrzeszyli Panu, Bogu naszemu?
11. Rzeczesz do nich: Że mię opuścili ojcowie wasi, mówi Pan, i chodzili za bogi cudzymi i służyli im i kłaniali się im: a mnie opuścili i zakonu mego nie strzegli.
12. Lecz i wy gorzéjeście czynili, niż ojcowie wasi; bo oto chodzi każdy za przewrótnością serca złego swego, żeby mię nie słuchał.
13. A wypędzę was z téj ziemie do ziemie, któréj nie znacie wy i ojcowie wasi, a tam służyć będziecie bogom cudzym we dnie i w nocy, którzy wam nie dadzą odpoczynku.
14. Przetóż oto dni idą, mówi Pan, i nie rzeką więcéj: Żywie Pan, który wywiódł syny Izraelskie z ziemie Egipskiéj:
15. Ale: Żywie Pan, który wywiódł syny Izraelskie z ziemie północnéj i ze wszech ziem, do którychem je wypędził; bo wrócę je do ziemie ich, którąm dał ojcom ich.
16. Oto Ja poślę wiele rybitwów, mówi Pan, i będą je łowić: a potem poślę im łowców mnogich, i będą je łowić z każdéj góry i z każdego pagórka i z jaskiń skalnych.
17. Bo oczy moje nade wszemi drogami ich: nie zataiły się od oblicza mego, i nie była zakryta nieprawość ich od oczu moich.
18. I oddam najprzód dwojakie nieprawości i grzechy ich, iż splugawili ziemię moję trupami bałwanów swoich, i obrzydłościami swemi napełnili dziedzictwo moje.
19. Panie, mocy moja i siło moja i ucieczko moja w dzień utrapienia! do ciebie przyjdą narodowie od kończyn ziemie i rzekną: Zaprawdę fałsz odziedziczyli byli ojcowie nasi, marność, która im nie pomogła.
20. Izali uczyni sobie człowiek bogi? a oni nie są bogowie.
21. Przetóż oto Ja pokażę im tym razem: pokażę im rękę moję i moc moję, i doznają, że imię moje Pan.
Grzech Judzki napisano piórem żelaznem na paznokciu dyamantowym, wyrzniono na szerokości serca ich i na rogach ołtarzów ich.
2. Gdy wspomnią synowie ich na
