Przejdź do zawartości

Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0672

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


5.Nie bój się; bom Ja jest z tobą: od wschodu przyprowadzę nasienie twoje, a od zachodu zgromadzę cię.

6.Rzekę północnéj stronie: Daj, a południowéj : Nie hamuj. Przynieś syny moje zdaleka, a córki moje z kończyn ziemie.

7.I każdego, który wzywa imienia mego, ku chwale mojéj stworzyłem go, uformowałem go i uczyniłem go.

8.Wyprowadź lud ślepy a mający oczy, głuchy a mający uszy.

9.Wszyscy narodowie zgromadzili się spółem, i zebrały się pokolenia. Któż między wami opowie, a da nam słyszeć pierwsze rzeczy? Niechaj dadzą świadki swe, niech będą usprawiedliwieni, niech słyszą i rzeką: Prawda żywie.

10.Wyście świadkowie moi, mówi Pan, i sługa mój, któregom obrał, abyście wiedzieli i wierzyli mi, a wyrozumieli, żem Ja jest sam: przedemną nie jest utworzony bóg i po mnie nie będzie.

11.Jam jest, Jam jest Pan, a niemasz oprócz mnie zbawiciela, [1]

12.Jam opowiedział i zbawił, oznajmiłem, a nie było między wami cudzego: wyście świadkowie moi, mówi Pan, a Ja Bóg.

13.I od początku Ja sam, i niemasz, kto by z ręki mojéj wyrwał: udziałam, a kto to odwróci?

14.To mówi Pan, odkupiciel wasz, Święty Izraelów: Dla was posłałem do Babilonu i oderwałem wszystkie zawory i Chaldejczyki, którzy się chlubili w okrętach swoich.

15.Ja Pan, Święty wasz: Stworzyciel Izraelów, król wasz.

16.To mówi Pan, który dał po morzu drogę, a ścieżkę po bystrych wodach.

17.Który wywiódł poczwórne i konia, wojsko i mocnego: pospołu zasnęli, ani powstaną: starci są jako len i pogaśli.

18.Nie wspominajcie pierwszych rzeczy, i staradawnym nie przypatrujcie się.

19.Oto Ja czynię nowe rzeczy, a teraz wznidą, wżdy je poznacie: położę na puszczy drogę a rzeki na bezdrożnem. [2]

20.Chwalić mię będzie zwierz polny, smokowie i strusiowie, iżem dał wody na puszczy, rzeki na bezdrożnem, abych dał napój ludowi memu, wybranemu memu.

21.Lud ten utworzyłem sobie, chwałę moję będzie opowiadał.

22.Nie wzywałeś mię, Jakóbie! i nie pracowałeś dla mnie, Izraelu!

23.Nie ofiarowałeś mi barana całopalenia twego, i ofiarami twemi nie uczciłeś mię: nie kazałem ci służyć obiatą, anim ci pracy zadawał w kadzidle.

24.Nie kupiłeś mi za śrebro ziela wonnego, a łojem ofiar twoich nie napoiłeś mię: a przecię uczyniłeś, żem służył dla grzechów twoich, zadałeś mi pracą w nieprawościach twoich.

25.Jam jest. Jam jest sam, który zgładzam nieprawości twoje dla mnie, a grzechów twoich nie wspomnię.

26.Przywiedź mi na pamięć, a sądźmy się społu: powiedz, jeźli co masz, abyś usprawiedliwił.

27.Ojciec twój pierwszy zgrzeszył, a tłumacze twoi wykroczyli przeciwko mnie.

28.I splugawiłem książęta święte, dałem na wytracenie Jakóba, a Izraela na bluźnienie.


ROZDZIAŁ XLIV.
Proroctwo o nowym chrzcie, gani bałwany i bałwochwalce, a odzywa ich od bałwanów do Boga prawdziwego.

A teraz słuchaj, Jakóbie, sługo mój! i Izraelu! któregom obrał.

2.To mówi Pan, który cię uczynił i stworzył z żywota, pomocnik twój: Nie bój się, sługo Jakóbie! i najprawszy, którego obrał.

3.Bo wyleję wody na pragnącą, a strumienie na suchą: wyleję Ducha mego na nasienie twoje, a błogosławieństwo moje na naród twój.

4.I będą rość między ziołami, jako wierzby przy wodach ciekących.

5.Ten rzecze: Pańskim ja jest, a on będzie wzywał w imię Jakóba: a ten napisze ręką swą Panu, i imieniem Izraelowem będzie przypodobany.

6.To mówi Pan, król Izraelów, i odkupiciel jego, Pan zastępów: Jam pierwszy i Jam ostateczny, a oprócz mnie niemasz Boga.

  1. Osee. 13, 4.
  2. 2. Cor. 5, 17. Apoc. 21, 5.