1. Na koniec, w pieśniach Dawidowi.
2. Wysłuchaj, Boże, prośbę moję, słuchaj modlitwy mojéj.
3. Od kończyn ziemie wołałem do ciebie, gdy się frasowało serce moje: na skale wywyższyłeś mię, prowadziłeś mię.
4. Boś się stał nadzieją moją: wieżą mocną od nieprzyjaciela.
5. Będę mieszkał w przybytku twoim na wieki: zaszczycon będę pod zasłoną skrzydeł twoich.
6. Bo ty, Boże mój, wysłuchałeś modlitwę moję: dałeś dziedzictwo bojącym się imienia twego.
7. Dni na dni królewskie przyczynisz: lata jego aż do dnia narodu i narodu.
8. Mieszka na wieki przed oblicznością Bożą: miłosierdzia i prawdy jego kto będzie szukał?
9. Tak będę Psalm śpiewał imieniowi twemu na wieki wieków, abym oddał śluby moje ode dnia do dnia.
1. Na koniec, prze Idythuna, Psalm Dawidowi.
2. Izali Bogu nie będzie poddana dusza moja? bo od niego zbawienie moje.
3. Bo i on Bóg mój, i zbawiciel mój: nie zachwieję się więcéj.
4. Dokądże nacieracie na człowieka? zabijacie wy wszyscy, jakoby ściana była pochylona, i płot wywrócony?
5. Zaprawdę poczciwość moję myślili oddalić: biegałem z pragnieniem: usty swemi błogosławili, a sercem swem złorzeczyli.
6. Wszakże, duszo moja, Bogu bądź poddana; boć od niego cierpliwość moja.
7. Bo on Bóg mój i zbawiciel mój: pomocnik mój, nie wyprowadzę się.
8. W Bogu zbawienie moje i chwała moja: Bóg pomocy mojéj, i nadzieja moja jest w Bogu.
9. Miejcie nadzieję w nim wszelkie zgromadzenie ludzi: wylewajcie przed nim serca wasze: Bóg pomocnik nasz na wieki.
10. Zaprawdę omylni są synowie człowieczy: kłamliwi synowie ludzcy w wagach, aby oszukiwali sami z marności spólnie.
11. Nie miejcie nadzieje w nieprawości, i drapiestwa nie pożądajcie: jeźli wam przybędzie majętności, nie przykładajcież serca.
12. Raz rzekł Bóg: temem dwie rzeczy słyszał, iż moc jest Boża.
13. A tobie, Panie, miłosierdzie; bo ty oddasz każdemu według uczynków jego. [1]
1. Psalm Dawidowi, gdy był na puszczy Idumejskiéj. [2]
2. Boże, Boże mój! do ciebie czuję na świtaniu: pragnęła cię dusza moja, jako rozmaicie tobie i ciało moje, w ziemi pustéj i niedrożnéj i bezwodnéj.
3. Jako w świątnicy stawiłem się przed tobą, abych widział moc twoję i chwałę twoję.
4. Iż lepsze jest miłosierdzie twoje, niźli żywoty: wargi moje będą ciebie chwalić.
5. Tak cię błogosławić będę za żywota mego: a w imię twoje będę podnosił ręce moje.
6. Jako sadłem i tłustością niech będzie napełniona dusza moja: a wargami wesołości będą wychwalać usta moje.
7. Jeźlim na cię pamiętał na łożu mojem, rano będę rozmyślał o tobie.
8. Boś był pomocnikiem moim: i w zasłonie skrzydeł twoich rozraduję się.
9. Przylgnęła dusza moja do ciebie: broniła mię prawica twoja.
10. A oni próżno szukali dusze mojéj: wnidą w niskości ziemie.
11. Będą podani w ręce miecza, częściami liszek będą.
12. Ale król będzie się weselił w
