22. I przydali jeszcze Philistynowie, aby wyciągnęli i rozpostarli się w dolinie Raphaim.
23. A Dawid pytał się Pana: Jeźli mam iść przeciw Philistynom, a daszli je w ręce moje? Który odpowiedział: Nie chódź przeciwko im, ale krąż z tyłu, a przyjdziesz do nich z przeciwia gruszek.
24. A gdy usłyszysz szum idącego na wierzchu gruszek, tedy dasz bitwę; bo tedy wynidzie Pan przed obliczem twojem, aby poraził wojska Philistyńskie.
25. Uczynił tedy Dawid tak, jako mu Pan rozkazał, i poraził Philistyny od Gabaa, aż gdy idziesz do Gezer.
A Dawid zebrał zaś potem wszystkie przebrane z Izraela trzydzieści tysięcy.
2. I wstał Dawid i poszedł i wszystek lud, który był z nim z mężów Juda, aby przywiedli skrzynię Bożą, nad którą wzywano imienia Pana zastępów, siedzącego na Cherubinach na niéj.
3. I wstawili skrzynię Bożą na wóz nowy i wzięli ją z domu Abinadab, który był w Gabaa: a Oza i Ahio, synowie Abinadabowi, prowadzili wóz nowy.
4. A gdy ją wzięli z domu Abinadaba, który był w Gabaa, strzegący skrzynie Bożéj Ahio szedł przed skrzynią. [1]
5. A Dawid i wszystek Izrael grali przed Panem na wszelakich drzewach misternie uczynionych i arfach i skrzypicach i bębniech i gęślach i cymbalech.
6. A gdy przyszli do gumna Nachon, wyciągnął Oza rękę ku skrzyni Bożéj i zadzierżał ją; bo wierzgały woły i nachyliły ją były.
7. I rozgniewał się poruszeniem Pan na Ozę, i zabił go przez śmiałość, który tam umarł przy skrzyni Bożéj.
8. I zafrasował się Dawid przeto, że Pan zabił Ozę, i nazwano imię onego miejsca: Zabicie Ozy, aż do dnia tego. [2]
9. I zląkł się Dawid Pana dnia onego, mówiąc: Jakóż wnidzie do mnie skrzynia Pańska?
10. I nie chciał prowadzić do siebie skrzynie Pańskiéj do miasta Dawidowego: ale ją wprowadził do domu Obededoma, Gethejczyka.
11. I mieszkała skrzynia Pańska w domu Obededoma, Gethejczyka trzy miesiące: i błogosławił Pan Obededoma i wszystek dom jego.
12. I powiedziano królowi Dawidowi, że błogosławił Pan Obededoma i wszystkie rzeczy jego dla skrzynie Bożéj. Poszedł tedy Dawid i przyprowadził skrzynię Bożą z domu Obededoma do miasta Dawidowego z weselem: a było z Dawidem siedm chórów, i ofiara cielca. [3]
13. A gdy postąpili, którzy nieśli skrzynię Pańską, sześć kroków, ofiarował wołu i barana.
14. A Dawid skakał ze wszystkiéj mocy przed Panem. A był Dawid przepasany Ephod lnianym.
15. A Dawid i wszystek dom Izraelów prowadzili skrzynię Testamentu Pańskiego z weselem i z trąbieniem trąby.
16. A gdy skrzynia Pańska weszła do miasta Dawidowego, Michol, córka Saulowa, wyglądając oknem, ujrzała króla Dawida, wyskakującego i tańcującego przed Panem, i wzgardziła go w sercu swojem.
17. I wprowadzili skrzynię Pańską i włożyli ją na miejscu swem w pośrodku namiotu, który był jéj rozbił Dawid; i ofiarował Dawid całopalenia i zapokojne ofiary przed Panem.
18. A gdy dokonał ofiarując całopalone i zapokojne, błogosławił ludowi w imię Pana zastępów.
19. I rozdał wszemu mnóstwu Izraelskiemu, tak mężowi jako niewieście, każdemu bochen chleba i pieczenią wołowego mięsa jednę i kołacz w oliwie smażony. I poszedł wszystek lud każdy do domu swego.
20. I wrócił się Dawid, aby błogosławił domowi swemu, a wyszedłszy Michol, córka Saulowa, przeciw Dawidowi, rzekła: Jako chwalebny dziś był król Izraelski, odkrywając się
