14. Chleba i prażma, ani krup nie będziecie jeść ze zboża, aż do dnia, którego ofiarujecie z niego Bogu waszemu. Przykazanie jest wieczne w rodzajach i wszech mieszkaniach waszych.
15. Liczyć tedy będziecie od drugiego dnia Sabatu, któregoście ofiarowali snopek pierwocin, siedm tygodniów zupełnych,
16. Aż do drugiego dnia wypełnienia siódmego tygodnia, to jest pięćdziesiąt dni: i tak ofiarę nową Panu ofiarujecie: [1]
17. Ze wszystkich mieszkań waszych dwa chleby pierwocin, ze dwu dziesiątych części białéj mąki kwaszonéj, które upieczecie na pierwociny Panu.
18. I ofiarujecie z chlebem siedm baranków bez makuły rocznych i cielca jednego z stada i dwu baranów: i będą na całopalenie z mokremi ofiarami swemi, na wonność najwdzięczniejszą Panu.
19. Uczynicie téż kozła za grzech i dwu baranków rocznych ofiary zapokojnych.
20. A gdy je podniesie kapłan z chlebami pierwocin przed Panem, dostaną mu się na użytek jego.
21. I nazowiecie ten dzień przechwalebny i najświętszy: żadnéj roboty służebniczéj weń robić nie będziecie. Ustawa wieczna będzie we wszech mieszkaniach i w rodzajach waszych.
22. A gdy będziecie żąć zboże ziemie waszéj, nie będziecie go przyżynać aż do ziemie: ani pozostałych kłosów zbierzecie; ale je ubogim i przychodniom zostawicie: Jam jest Pan, Bóg wasz. [2]
23. I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc:
24. Mów synom Izraelowym: Miesiąca siódmego, pierwszego dnia miesiąca, będzie wam Sabat, pamiętne, gdy uderzą w trąby, i będzie nazwany święty. [3]
25. Żadnéj roboty służebniczéj weń robić nie będziecie, i ofiarujecie całopalenie Panu.
26. I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc:
27. Dziesiątego dnia miesiąca tego siódmego dzień oczyszczania będzie przechwalebny, i będzie zwan święty: i będziecie weń dręczyć dusze wasze, i ofiarujecie całopalenie Panu. [4]
28. Wszelkiéj roboty służebniczéj robić nie będziecie czasu dnia tego; bo dzień ubłagania jest, aby wam był miłościw Pan, Bóg wasz.
29. Wszelka dusza, któraby nie była udręczona tego dnia, zginie z ludzi swoich.
30. A któraby jakąkolwiek robotę robiła, zgładzę ją z ludu jéj.
31. Przetóż nic robić nie będziecie weń: ustawa wieczna będzie wam we wszech rodzajach i mieszkaniach waszych.
32. Sabat odpoczynienia jest; i będziecie trapić dusze wasze dziewiątego dnia miesiąca. Od wieczora do wieczora święcić będziecie święta wasze.
33. I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc:
34. Mów synom Izraelowym: Od piętnastego dnia miesiąca tego siódmego, będą święta kuczek siedm dni Panu.
35. Pierwszy dzień będzie nazwany przechwalebny i najświętszy: żadnéj roboty służebniczéj weń robić nie będziecie.
36. A przez siedm dni ofiarujecie całopalenia Panu. Dzień też ósmy będzie przechwalebny i najświętszy, i ofiarujecie całopalenie Panu; jest bowiem zgromadzenia i zebrania: żadnéj roboty służebniczéj weń robić nie będziecie.
37. Teć są święta Pańskie, które zwać będziecie najsławniejszemi, i najświętszemi, i będziecie w nie ofiarować obiaty Panu, całopalenia i mokre ofiary, według obyczaju dnia każdego.
38. Okrom Sobót Pańskich: i darów waszych, i które ofiarować będziecie z ślubu, albo które dobrowolnie dawać będziecie Panu.
39. Od piętnastego tego dnia miesiąca siódmego, gdy zbierzecie wszystkie owoce ziemie waszéj, będziecie obchodzić święta Panu przez siedm dni, dnia pierwszego i ósmego będzie Sabat, to jest odpoczynienie.
40. I weźmiecie sobie dnia pierwszego owoce z drzewa najpiękniejszego i różczki palmowe i gałązki drzewa
