Przejdź do zawartości

Strona:PL Wolski Włodzimierz - Poezye T. 1 (1859).pdf/33

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
Urywek.
∗             ∗
1.

— Nieśmiéj mnie dotknąć, niepytaj czém ja!
Czy duchem, widziadłem, czy myślą lub czynem.
Nie śmiéj mnie dotknąć, bo marna myśl twa
Uwiędnie przed mojej wielkości wawrzyném.

Wierz, a nie pytaj — działaj bez badania, —
A twoja łódka, którą burza gania,
Będzie spokojnie w bezpiecznej zatoce,
Witać dnie jasne i gwiaździste noce.

Twoje uczucia — teraz dzikie zielsko,
Potem w ogrodzie pięknym przesadzone,
Pielęgnowane dłonią przyjacielską,
Zabłysną w kwiaty i listki zielone. —