Ta strona została uwierzytelniona.
SĄ DRZEWA CHORE...
Są drzewa chore, których nie uzdrowi
Ożywczy promień wiosennego słońca —
Z każdym się latem chyli ku dołowi
Ich bezowocna korona więdnąca.
Są gwiazdy ciemne, których nie rozświetli 5
Sto słońc, powstałych na kosmicznym globie —
Żadnemu światu ich ogień się nie tli,
Lecz blado lśnią się, zadumane w sobie.
Są dusze smutne, których nie rozbawi
Największa z rozkosz pieszczotliwym graniem — 10
Myśl ich z lubością własne serce krwawi,
Żywot ich ciągłym, powolnym konaniem.
W Regulicach, 29. VIII. [18]98
