Ta strona została uwierzytelniona.
Miejcie litość, przez pamięć, nad duszą mą biedną, 15
Gdy los tak srogo dzwoni na jej siłach.
Przetrwa ona swą stalą młoty najsroższej ręki
I wszelkie burze nic wobec jej burz nie znaczą —
Ale jej hart gotów się stopić w ogniu męki,
Gdy wichr przyniesie wieść: „mogiły płaczą!” 20
Blonay, 22. III. [1]905
