Strona:PL V Hugo Pracownicy morza.djvu/122

był kwakrem. Rozmawiając, skromnie spuszczał oczy.
 Imci pan Clubin dowiedział się w oberży Jana, że Tamaulipas za dziesięć dni ma wyruszyć na morze.
 Zasięgnął i kilka innych jeszcze informacji — jak się dowiedziano później.
 Gdy noc zapadła, Clubin wszedł do puszkarza przy ul. Tt. Vincent i rzekł do niego:
 — Czy wiesz pan co to jest rewolwer?
 — Wiem, odpowiedział puszkarz, to broń amerykańska.
 — Pistolet, który ponawia rozmowę.
 — Wistocie, zapytuje to i odpowiada.
 — I jeszcze pyta i jeszcze odpowiada.
 — Rzeczywiście, panie Clubin. Lufy ruchome z walcem ładunkowym.
 — 1 pięć lub sześć kul.
 Puszkarz otworzył usta i plasnął językiem, co obok kiwania głową, wyraża podziwienie.
 — Dobra broń, panie Clubin. Myślę że będzie miała powodzenie.
 — Chciałbym nabyć rewolwer o sześciu lufach.
 — Nie mam go jeszcze w sklepie.
 — Jakto, jestesz pan puszkarzem i nie masz?
 — Nie trzymam jeszcze tego artykułu. Widzi pan to rzecz nowa. To dopiero rozpoczyna karjerę. We Francji robią dotychczaz tylko zwykle pistolety.
 — Do djabła!
 — Mam wyborne pistolety.
 — Ja chcę rewolwer.
 — Przyznaję, że to korzystniejsze. Ale poczekajno pan, panie Clubin.
 — Cóż?
 — Zdaje mi się, że przypadkiem jest w tej chwili jeden w St. Malo.
 — Rewolwer?