Strona:PL Unamuno - Mgła.djvu/58

 Gdy August zbierał się do wyjścia, don Firmin zbliżył się do niego i szepnął tajemniczo: „Niech pan więcej nie myśli o niej“. — Dlaczego? — zapytał August.
 „Istnieją przeczucia proszę pana, istnieją przeczucia!“.
 Po wyjściu Augusta, wkrótce wróciła do domu Eugenja. Ciotka już na progu przywitała ją słowami: „Czy wiesz Eugenjo, kto był u nas? Pan August Perez.
 — August Perez?... August Perez?... A kto go tu sprowadził?
 — Pichin... nasz kanarek.
 — A po co przyszedł?
 — Coś ty z nieba spadła? Przyszedł w twojej sprawie.
 — W mojej sprawie? Sprowadzony przez kanarka? Czy ciocia tak, jak wuj Firmin zaczyna już mówić językiem esperanto?
 — Przyszedł w twojej sprawie — powtarzam! Jest to młody mężczyzna, bardzo przystojny, doskonale wychowany, inteligentny, a przedewszystkiem bogaty, bardzo bogaty!
 — A cóż mi po jego bogactwie!? Czy ciocia myśli, że pracuję po to, aby pozwolić się sprzedać?
 — Ktoż mówi o tem, aby cię sprzedać, mój ty głuptasku.
 — Dobrze, już dobrze, proszę cioci. Zmieńmy temat rozmowy.
 — Zobaczysz go raz i drugi, poznasz go dobrze no i zmienisz przekonanie.
 — Niech się ciocia lepiej nie łudzi!
 — Nie zarzekaj się, moja droga! Niewiadomo co komu sądzono!
 — Niezbadane są drogi przeznaczeń — zawołał don Firmin. Bóg..