usiłować będą im poddać; a łacniéj już (mniemali) poddadzą się Megarejczykowie gdy tamto nastąpi. Atheńczykowie zatém, skoro i czynem i słowem rzeczy przygotowano po obu stronach, pod noc popłynąwszy do Minoa Megarejczyków wyspy z sześciuset hoplitami którymi Hippokrates dowodził, zasadzili się w wykopie, z którego ziemi cegły robiono na mury a oddalon był nie wiele; Platejczycy tymczasem pod Demosthenesem drugim dowódzcą lekkozbrojni inni harcownicy[1] zaczaili się w świątyni Enyaliosa (Aresa, Marsa) która jest mniej jeszcze odległą od Megary (niżeli ów wykop). I nie zmiarkował tego wszystkiego nikt w mieście oprócz ludzi którzy czynnymi być mieli tej nocy. Owoż skoro jutrznia miała nastawać, ci zdradzający Megarę coś ot takiego uczynili. Zwykli oni akatik (łódkę) dwuwiosłowy w celach rozbójniczych, od dawnego czasu starannie przygotowawszy otwieranie bramy (Miasta), na wozie, wyjednywając sobie pozwolenie naczelnika Peloponnezyan, przez kanał[2] przeprawiać nocą do morza i wypływać; potem nim dzień nastąpił, znowu go na wozie sprowadziwszy do muru Miasta bramą go wtaczali, ażeby Atheńczykowie z Minoi nie wiedzieli niby czego pilnować kiedy nie masz w porcie łodzi na widoku żadnej. Taki wtenczas przy bramie już był wóz, lecz po otwarciu jej wedle zwyczaju jako dla akatika Atheńczykowie (działo się to bowiem wszystko wedle umowy) zobaczywszy to wyskoczyli biegiem z zasadzki, aby przypaść jeszcze nim zamkną znowu bramę i dopóki jeszcze wóz w niej znajdował się jako przeszkoda do zaparcia; zaczem Atheńczykowie z spólnikami Megarejskimi stiżników przy bramie zabijają. Tutaj najprzód Platejczykowie pod Demosthenesem i harcownicy wpadli tam gdzie teraz pogromnik stoi, i zaraz w bramie (spostrzegli bowiem co się dzieje natychmiast najbliżej znajdujący się Peloponnezyanie) bój wszczynając posiłkujących Platejowie pokonali, i hoplitom Atheńczyków nadciągającym bezpieczne przejście przez bramę podali; zatem już każdy z Atheńczyków bez przerwy przechodzi (bramę) i kroczy na mury. Owoż Peloponnezyjska załoga acz nieliczna zrazu czoło stawiąc broniła się, i poległo kilku z nich, większość jednak do ucieczki się rzuciła przerażona wśród nocy i wrogów nagłym napadem i zdradzających Megarejczyków naprzeciwko sobie obróconym oręzem, a w przekonaniu będąc że wszyscy Megarejczykowie ich
