bogini młodości; Syfia, żona Thora, matka Ullera; Nanna (Panna) żona Baldera, matka Forseta; Skada, żona Nijorda, matka Frtja i Frei; Saga, poważna dziewica, bogini dziejów; Gerda, żona Freja; Gefijona dziewica, bogini czystości panieńskiej; Lofna, bogini ślubów małżeńskich, i Wara opiekująca się zakochanymi, mającymi zawrzeć małżeństwo.
Mieszkania tych bogów i bogiń znajdują się w Asgordzie, po większej części w owych przestrzeniach, które znakom Zodyaku odpowiadają[1].
Oprócz tych bóstw uważanych za główne, są jescze inne istoty niebieskie, które skandynawa szanował. Takiemi były: Mimer bóg mądrości, skąpo udzielający nawet bogom swej wody (przypominającej perski chysser i amritę indyjską); Walkyrije, dziewice przenoszące do nieba z pola bitwy bohaterów poległych, i podczas uczty im usługujące; Alfy, drobne, skrzydlate, promieniejące istoty, które, niby piękne motyle, napełniają wszechogrom, i zawsze są ludziom życzliwe.
Najwydatniejszym atoli w Asgordzie obrazem Dobra, które się w nowych działaczów z łona Alfadera przelało, jest piękny, młodzieńczy, jasnowłosy Balder. Jest on spój-
- ↑ Oto jest porządek w jakim Edda siedziby bogów (w Zodyaku) wymienia: 1) Ydalir (strzelecka dolina) mieszkanie Ullera (odp. zn. Strzelec-Listopad); 2) Alfhem (siedlisko Alfów) m. Freja (Koziorożec-Grudzień); 3) Walaskialf, m. Wala, boga zimy (Wodnik-Styczeń); 4) Sekwabek, pałac Sagi (Ryby-Luty); 5) Gladshem (siedlisko radości) z pałacem Walhallą do Odyna należącym (Baran-Marzec); 6) Thrymhem, mieszkanie Skady (Byk-Kwiecień); Brejdablik, świetny pałac Baldera (Bliźnięta-Maj); 8) Himingbiorg (góra niebieska) siedziba Hejmdala (Rak-Czerwiec); 9) Folkwang, wspaniały pałac Frei (Lew-Lipiec); 10) Glitner, mieszkanie Forseta (Panna-Sierpień); 11) Noatun, mieszkanie Nijorda (Waga-Wrzesień); 12) Landwidi, siedziba Widara, boga milczenia (Niedźwiadek-Październik).
