Strona:PL Tegner - Frytjof.djvu/170

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
PIEŚŃ XXI.
Drapa po Ryngu.
Treść.
(Fantastyczny odjazd Rynga do Walhalli. — Odyn, Frygga i Frej spotykają króla uprzejmie. — Brag występuje ze śpiewem, w którym mądrość, sprawiedliwość i hojność Rynga wysławia.)




Siedzi w kurhanie
Wódz znakomity;
Miecz ma u boku.
Na lewicy tarcz.
Koń jego dzielny
Rży, i złocistemi
Skrobie kopyty
Murowany grób.

Bifrostem[1] jedzie
Konung wspaniały;
Gnie się wypukły
Pod ciężarem most.
Bramy Walhalli
Na ścieżaj lecą.
Prawice Asów
Ściskają mu dłoń.

Thora nie widać —
Musi gdzieś bić się.
Odyn róg wina
Rozkazuje wnieść.
Frej w krąg korony
Kłosy mu wplata;
Frygga dodaje
Bławatkowy strój. —

Brag, ów sędziwy,
Z dźwiękiem strun złotych
Zlewa pieśń słodszą,
Niźli była wprzód.
Namiętnie słucha
Wanadis[2] pieśni;
Słuchając, piersi
Przechyla na stół.


  1. Patrz przypis powyższy 115.
  2. Wanadis (Wanów bogini) to samo co Freja (patrz przypis 5).